Nikos Kessanlis
Nikos Kessanlis
In 1948 verhuisde hij naar Athene waar hij studeerde aan de Athens School of Fine Arts onder Yannis Moralis terwijl hij ook deelnam aan workshops bij Yiannis Syropoulos en Nikos Nikolaou. Zijn eerste werken – voornamelijk olieverfschilderijen – volgen de postkubistische academische opvattingen van de school in die tijd. Hij krijgt een studiebeurs van het Italian Institute of Athens en trekt naar Rome in 1955 waar hij restauratie gaat studeren aan het Instituto Centrale del Restauro. Aan het einde van de jaren vijftig voelt hij zich aangetrokken tot de informele kunst en het abstract impressionisme en ontwikkelt hij zijn reeks Walls. Die composities worden gemaakt door verschillende dikke, gestolde kleurlagen op elkaar te plakken en af te schuren. In 1961 vestigt hij zich in Parijs waar hij nauwe banden aanhaalt met de kunstgroep Nouveaux Realistes en hun theoreticus Pierre Restany. Tijdens deze periode raakt hij vertrouwd met het gebruik van gevonden voorwerpen (objets trouvés) en textiel wat leidt tot de creatie van zijn reeks Gestures. Het hoogtepunt van deze reeks is het provocatieve Great White Gesture, waarmee hij een artistieke interventie maakt in het Fenice-theater, in de tentoonstelling Three Propositions for a New Greek Sculpture, met Pierre Restany als curator (binnen het kader van de Venice Biennale, 1964).
In de volgende stap van zijn werk haalt hij beeldinterventie erbij via experimenten met fotomechanische reproducties. Hij neemt deel aan de tentoonstelling Hommage à Nicephore Niepce in de J-galerij met zijn werk Phantasmagorias of Identity dat het begin van zijn Mec’art-periode aanduidt. In 1966 werkt hij zijn fotomechanische zoektochten verder uit via de reeks Reformations. In Meta-Structures werkt hij aan meer mogelijke manieren om het beeld te ontleden door foto’s van klassieke reproducties te bewerken en herschilderen. Vanaf de jaren tachtig verjongt hij zijn schilderstijl via zijn werk Walls, Portraits and Palimpsests. In 1996 drukt hij foto’s van de vorige Cements-reeks opnieuw af. In 1981 wordt hij benoemd tot professor aan de Athens School of Fine Arts en sinds 1991 is hij er decaan. Hij zorgt voor een snelle herstructurering en vernieuwing van de school.
Hij heeft zijn werken tentoongesteld in heel wat individuele en groepstentoonstellingen (Venice Biennale, 1958, 1976, 1988, Sao Paulo Biennale, 1961, 1963, Paris Biennale of Young Artists, 1963, 1965, Nikos Kessanlis (retrospective 1955-1997), Macedonian Museum of Contemporary Art, Thessaloniki, 1997, Athens Biennale, 2007, Nikos Kessanlis: From Matiere to the Image, National Museum of Contemporary Art, Elefsina Cultural Centre, 2007).